Beste inwoners,
De week begon met een zeer verontrustend bericht. Op zondagavond lazen we in onze B&W app dat onze burgemeester was opgenomen op de intensive care van het ziekenhuis. Natuurlijk wisten we dat hij kampte met ‘de nasleep van een longontsteking’ zoals hij dat noemde. De werkelijkheid was echter dat hij een longembolie in beide longen bleek te hebben. Dan lijkt alles opeens minder belangrijk en realiseer je je eens te meer dat gezondheid op nummer één staat. Het directe gevaar is gelukkig inmiddels geweken. Toch zal het herstel nog wel even duren. Voor ons is het belangrijkste dat de genezing voorspoedig verloopt en dat we, na de herstelperiode waarvan we nu nog niet weten hoe lang dat gaat duren, onze gezonde en kwieke burgemeester terug mogen zien in ons college.
Fijn dat er zoveel mensen meeleven en hun beterschapswensen voor de burgemeester naar de gemeente sturen. Vanuit het bestuurssecretariaat wordt ervoor gezorgd dat deze op de juiste plaats komen. De boodschap voor ‘onze Jaap’ is: “Neem alle tijd die nodig is en zorg nu in de eerste plaats voor jezelf. Al het andere kan wachten en is nu even minder belangrijk…”. Vanaf deze plaats ook vanzelfsprekend heel veel beterschap gewenst en ik weet dat ik dit ook namens heel veel inwoners schrijf.
Dit betekende dus dat we de week heel anders begonnen dan verwacht. Natuurlijk moesten ook onze medewerkers op de hoogte worden gebracht van de ziekte van de burgemeester. Dat hebben we niet alleen gedaan via ons intranet, maar ook persoonlijk door een bijeenkomst in de kantine. Er wordt heel erg meegeleefd en dat is fijn.
Als eerste locoburgemeester neem ik nu de taken voorlopig waar en een van die taken is het voorzitten van onze wekelijkse collegevergadering. Gelukkig hebben we zeer collegiaal college en samen komen we een heel eind!
Na een aantal interne overleggen mocht ik als locoburgemeester woensdag het echtpaar Smid-Metting in Vlagtwedde bezoeken om hen te feliciteren met hun diamanten huwelijk. Wat weer een leuk echtpaar! Deze bezoeken ervaar ik echt als de spreekwoordelijke krenten in de pap! Overigens lag er 60 jaar geleden sneeuw en was het behoorlijk koud op hun huwelijksdag. Maar wat leuk om even terug te kijken in de tijd. En ook dit bruidspaar ontving weer veel kaarten waaronder de felicitaties van ons Koningspaar en vanzelfsprekend ook van de Commissaris van de Koning, René Paas. Die twee kaarten krijgen zeker een ereplaats in deze woning!
Foto’s: Catharina Glazenburg
Donderdag stond er wederom een bijeenkomst met de ondernemers uit Ter Apel op de agenda waarbij ook de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid aanwezig was. De aanleiding was weer de problematiek die de ondernemers ondervinden van de overlast en de daarmee gepaard gaande omzetderving en andere schades die worden veroorzaakt door de asielzoekers.
Staatssecretaris Van der Burg doet zijn stinkende best doet om de problematiek in Ter Apel op te lossen. Ook dat mag wel eens worden gezegd. Hij kan dit echter niet alleen. Daarvoor heeft hij de hulp nodig het COA(!) en van andere gemeenten die ook bereid zijn om plaats te maken voor opvang. Helaas zijn er nog steeds veel gemeenten die het begrip ‘solidariteit’ niet helder voor de bril hebben of hier niet aan willen voldoen. Ik zal geen namen van gemeenten noemen, maar de onwillige gemeenten zijn prima online te vinden….
De staatssecretaris kwam niet voor de eerste keer en het contact wederzijds is goed. Wel fijn om nu te kunnen delen dat er een schaderegeling komt voor Ter Apel. Deze regeling is zowel voor ondernemers als voor inwoners en vergoedt de schade die de eigen verzekering niet betaalt. Er wordt nu een digitaal schadeloket ingericht waarbij het doel is om binnen zes weken na melding van schade duidelijkheid te krijgen over de toekenning. Als positief wordt beslist dan wordt binnen twee weken de schade vergoed.
Overigens was ook donderdag de dag waarop de termijn van vier weken afliep. Dat was de tijd die de rechter het COA had gegeven om te zorgen dat het aantal asielzoekers beneden de 2000 moest zijn gebracht. Helaas is dat niet gelukt. Het COA, maar ook de gemeente, moest spijtig genoeg constateren dat er meer dan 2000 mensen waren opgevangen in Ter Apel. Daarmee zal de door de voorzieningenrechter opgelegde dwangsom van 15.000 euro per dag voor de eerste keer worden betaald. Wij hadden dat liever anders gezien. Zoals ik tijdens diverse persmomenten al heb aangegeven, zit noch de gemeente noch Ter Apel te wachten op het innen van deze dwangsom. Veel liever zien we dat de rust en de overlast verdwijnt en het imago van het mooie dorp Ter Apel weer in ere wordt hersteld. Dat verdient Ter Apel na alles wat de inwoners hebben meegemaakt en dat is met geld niet te vergoeden… De dwangsom is overigens een drukmiddel, een stok achter de deur om te zorgen dat er aan de verplichting wordt voldaan. Het is dus uitdrukkelijk geen soort van ‘afkoopsom’…
Maar ook vrijdag is het wederom niet gelukt om onder de 2000 te blijven. Dat betekent dat er opnieuw 15.000 euro dwangsom zal worden verbeurd. Laten we hopen dat het met ingang van volgende week het COA wel gaat lukken om aan de bestuursovereenkomst te voldoen. De tijd zal het leren…
Voor nu wens ik jullie allemaal een fijne ‘werk’ week toe!